عشقم رهام

 سلام سلام  

ببخشید تو این مدت اسباب کشی داشتیم واسه همین سیستمم اینترنت نداشت. (اسباب کشی تو اداره بود، خونه که فرصتی واسه پشت سیستم نشستن ندارم). 

ای کاش این روزها همتون کنارم بودید و شاهد راه رفتن های رهام بودید. نفسم بند میاد وقتی اونجور فرفره ای پشت کامیونش رو می گیره و بدو بدو از این ور به اون ور می ره. 

خیلی تماشاییه. عکس کم دارم. چون این لحظات رو فقط فیلم می گیرم. حسابی بهم وابسته شده. شوخی کردن هم یاد گرفته، دست راستشو میاره بالا یهو می گه پــــــــــــِـــخ!!! 

با هو هو کردنش مثلا آدمو می ترسونه. لغت ها رو خیلی واضح می گه. خیلی خوب به حرفامون گوش می ده و می فهمه چی می گیم. 

وای از فیلم دیدنش، جادو می شه شدید. یعنی خودتو بکشی از صفحه تلویزیون چشم برنمی داره. 

خلاصه این روزا جای همتون خالیه. 

و اما کشف جدیدم:  

رهام جان روی پای راستش یه خال رویت شده. من تا حالا ندیدم یه بچه تو این سن اینقدر خال داشته باشه. یکی هم که باید تا حالا تو عکساش متوجه شده باشین روی سرش سمت راست داره.

   

 گوشه ای از کنجکاویهاش!؟!؟

 تو این عکس رهام جان داره موهای سر گربه شو می خوره.

 

 امیدوارم مثل دایی هات ورزشکار بشی.

 

عکس زیاد دارم ولی همه رو نمی زارم. یه چندتاش بمونه واسه بعد تا جلوتون کم نیارم. 

اوه اوه داشت یادم می رفت دیشب رهام واسه اولین بار خودکار و کاغذ رو با هم دید و یه خط کشید. متاسفانه نه مداد رنگی داشتم نه یه کاغذ درست حسابی. در اولین فرصت باید واسش تهیه کنم.  

خوشحالم، خیلی خوشحالم. خدا رو شکر.  داخل پرانتز بگم که یه نامه گنده با چهار پنج تا جدولش تو اسباب کشی گم کردم . توبیخی تو راهه، مگه ادا موشا رو در بیارم.  مظلوم بشم.