گرفتارم

سلام 

همچین همچین گرفتارم. 

به زودی با عکسای نفسم بر می گردم.  

ای بازیگوش!

سلام 

دو روز دیگه مونده. نمی دونین چقدر رهام بازیگوش شده. آروم و قرار نداره. اون گوشهای بامزه اشم شیطنتهاش بیشتر نشون می ده . 

راستی هوا چه زود سرد شد من هنوز خیلی نقشه ها واسه رهام داشتم. لباسای بهاریش دیگه باید جمع کنم، هنوز چند تاشونو استفاده نکرده.  

این عکسا از نازنین نفسم و رهام جوونم با صورت های نشسته :

 

فضولی یاد گرفتین آره؟!!!

شش روز دیگه

سلام 

فقط شش روز دیگه باقی مونده تا جشن پایان هشت ماهگی و ورودش رو به نه ماهگی بگیریم. خیلی حسّ قشنگیه. می خوام پیشرفتهای رهام رو یه مروری کنم: 

پنج ماهگی تونست بشینه. غلت کامل بزنه. اوج پیشرفتش هفت ماهگیش بود. خزیدن هاش. بــَرق  گفتنش. لیوان بدست گرفتن. از همه مهم تر اینکه منو می شناسه و می پره بغلم  . دست دستی کردن. اون گردن چرخوندش (یعنی اینکه می رقصه). سـَر سـَر کردن (یعنی سرش رو میاره جلو و پیشونیش رو به پیشونیت می چسبونه). اَاااااََی که چه جیگری شدی !!!

 این هم یه عکس هندی از رامک جوووونم:

 تو این عکس رهام کف اتاق محو تماشای برنامه مورد علاقه اش (ترانه های کودکانه نسرین ۱) بود که تا دوربین رو دید سرش رو چرخوند:

 

ان شاللّه سال های سال عمر کنی اونم با عزّت و سلامتی.